Dzisiaj postaram się przybliżyć zagadnienie choroby Osgood Schlattera (OSD) nazywanej także apophysitis, oczywiście w kontekście rehabilitacji ortopedycznej i możliwości jej stosowania u pacjentów cierpiących na to schorzenie.

Nie wiem czy w ogóle powinienem zajmować się tym tematem, ponieważ praktycznie nie mam doświadczenia w pracy z dziećmi. Mam natomiast

(i to dużo) praktyki w pracy z ich rodzicami, którzy często pytają także o problemy zdrowotne swoich dzieci. Tylko w ciągu ostatniego roku rozmowa o OSD, na którą cierpi jakieś aktywne dziecko odbyła się, co najmniej kilkunastokrotnie.

Zaskoczyła mnie mnogość rozwiązań, jakie osoby prowadzące leczenie zaproponowały, aby pozbyć się tego, może nie bardzo groźnego, ale uciążliwego problemu. Poznałem czasami bardzo skomplikowane schematy terapeutyczne, na które składały się takie interwencje jak: różne formy ćwiczeń, fizykoterapia, ostrzyknięcia różnymi lekami (i nie tylko), unieruchomienie, ortezy i wreszcie zabiegi operacyjne. Właściwie nie było żadnego powtarzalnego schematu.

Co mówią na ten temat badania?

W związku z tym postanowiłem sprawdzić, co tam w badaniach. Okazało się, że niewiele.

OSD określana jest często, jako samolecząca się dysfunkcja przyczepu dystalnego mięśnia czworogłowego występująca najczęściej u młodych aktywnych chłopców w wieku okołopokwitaniowym. Ciekawe badanie epidemiologiczne przeprowadził zespół kierowany przez Nakase [1]. Obserwowali oni grupę 150 młodych piłkarzy. W ciągu roku OSD wystąpiła u 14,3 % chłopców. Zidentyfikowano czynniki ryzyka, którymi okazały się: sztywność mięśnia czworogłowego (mierzona odległością pięta – pośladek), sztywność mięśni kulszowo goleniowych (mierzone wartością SLR), wysoka masa ciała (ale BMI bez związku) oraz wysoki moment siły generowany podczas badania izokinetycznego. W dalszej części artykułu powinny znaleźć się opisy badań, dzięki którym znajdziemy odpowiedź na pytanie co fizjoterapeuta może zrobić.

Niestety nie udało mi się do takich dotrzeć, a szukałem naprawdę długo. Dostępne piśmiennictwo ma charakter najczęściej opinii ekspertów bądź opisów przypadków, a na te, ze zrozumiałych względów wolałbym się nie powoływać.

Co udało się znaleźć?

Circi [2] dokonał przeglądu literatury w temacie leczenia OSD. W swojej pracy zupełnie pominął fizjoterapię, a konkluzją jego artykułu jest konieczność oczekiwania na zamknięcie się płytki wzrostu (zaleca leczenie objawowe) oraz wykonanie zabiegu operacyjnego w przypadku przetrwałych symptomów.

Cairns (3) dokonał przeglądu literatury w temacie leczenia dolegliwości bólowych pochodzących z więzadła rzepki (między innymi OSD). Z części artykułu poświęconej ćwiczeniom wynika, że nie ma dowodów na skuteczność ich stosowania.

W takim razie jak leczyć?

W związku z brakiem wysokiej jakości badań (randomizowanych, z follow up) trudno jest zaproponować właściwe leczenie usprawniające dla pacjentów z OCD. Wydaje się, że wystarczające jest ograniczenie aktywności do poziomu nie powodującego nasilenia objawów oraz okresowe przyjmowanie NLPZ w okresie zaostrzenia dolegliwości. Nie bez znaczenia wydaje się dbanie o równowagę mięśniową i ewentualna redukcja masy ciała. Pamiętajmy też o dobroczynnym działaniu zimna, o którym w jednym z poprzednich artykułów pisał Mikołaj (Czytaliście, prawda?!  J).

Jako że choroba dotyka najczęściej osoby aktywne, a więc uprawiające sport właściwym wydaje się czasowa rezygnacja z uprawiania go na poziomie zawodniczym. Badanie Derya [4] wykazało w dwuletnim okresie obserwacji zmniejszenie siły i wytrzymałości mięśni u chorych na OSD w porównaniu do zdrowej grupy kontrolnej. U sportowca różnica ta zwiększa ryzyko wystąpienia innych kontuzji….ale to już temat na inny artykuł.

Zapraszam do dyskusji i podzielenia się własnymi doświadczeniami. A może ktoś dotarł do artykułów, których ja nie znalazłem?

Adam Bronikowski

Piśmiennictwo:

1. Precise risk factors for Osgood–Schlatter disease; Junsuke Nakase, Kenichi Goshima, Hitoaki Numata, Takeshi Oshima, Yasushi Takata, Hiroyuki Tsuchiya; Archives of Orthopaedic and Trauma Surgery; September 2015, Volume 135, Issue 9, pp 1277–1281

2. Treatment of Osgood–Schlatter disease: review of the literature; E. Circi, Y. Atalay, T. Beyzadeoglu; MUSCULOSKELETAL SURGERY, December 2017, Volume 101, Issue 3, pp 195–200

3. Therapeutic interventions in children and adolescents with patellar tendon related pain: a systematic review; George Cairns, Timothy Owen, Stefan Kluzek, Neal Thurley, Sinead Holden, Michael Skovdal Rathleff,  Benjamin John Floyd; BMJ Open Sport Exerc Med. 2018; 4(1): e00038

4. Long-term functional and sonographic outcomes in Osgood–Schlatter disease; Derya Ozer Kaya, Ugur Toprak, Gul Baltaci, Baran Yosmaoglu, Hamza Ozer; Knee Surg Sports Traumatol Arthrosc (2013) 21:1131–1139

POZOSTAŁE ARTYKUŁY

SKOMENTUJ TEN ARTYKUŁ

POZOSTAŁE ARTYKUŁY

SKOMENTUJ TEN ARTYKUŁ

Autor: Adam Bronikowski

Copryright © 2020 | Wiedza w Ruchu | Wszelkie prawa zastrzeżone - create by Mainet.pl

Polityka Prywatności | Polityka Cookies

Zapisuje się do newslettera, i wyrażam zgodę na przesyłanie na mój adres e-mail informacji o nowych artykułach, jednocześnie

akceptując politykę prywatności.

Zapisuje się do newslettera, i wyrażam zgodę na przesyłanie na mój adres e-mail informacji o nowych artykułach, jednocześnie akceptując politykę prywatności.

NEWSLETTER

ZNAJDŹ NAS NA:

| Copryright © 2019 | Wiedza w Ruchu | 

Wszelkie prawa zastrzeżone - create by Mainet.pl