01 października 2019

Dzisiejszy temat to zastosowanie szyny ciągłego ruchu biernego (CPM) po operacjach w obrębie stawu kolanowego. Literatura zagadnienia jak na współczesne standardy jest już dosyć stara i mimo, że temat wciąż budzi wiele kontrowersji nowych badań brak.

 

W swojej praktyce mam kontakt z pacjentami operowanymi w różnych ośrodkach oraz przez różnych chirurgów. Otrzymują oni bardzo różne zalecenia od braku wskazań do zastosowania szyny, po skomplikowane schematy określające częstotliwość i czas stosowania. Niektórzy pacjenci na własną rękę zaopatrują się w szynę niezależnie od operatora i fizjoterapeuty bazując na informacjach od znajomych lub z internetu.

 

Czy to ma sens?

 

W swojej pracy O’Driscoll (1) badał działanie szyny CPM obserwując stawy kolanowe królików. Sztucznie indukował powstanie krwiaka i następnie podzieliwszy króliki na dwie grupy (ćwiczącą na szynie i unieruchomioną w opatrunku unieruchamiającym) obserwował wnętrze stawu po 48 godzinach i 7 dniach. W grupie ćwiczącej na szynie krwiak szybko się wchłonął, natomiast u unieruchomionych królików na bazie krwiaka powstały zrosty. W swoich badaniach mierzył on także ciśnienie wewnątrz stawu i wykazał jego zmiany (sinusoida z wartościami ciśnienia pomiędzy 5 a 70 mm Hg).

 

W cytowanej publikacji możemy zobaczyć zabawny rysunek porównujący szynę CPM do pompy wodnej z rączką jaką niektórzy z nas mają jeszcze na działkach. Według autora działa ona tak jakby wypompowywała płyn ze stawu na zewnątrz. Z wiadomych przyczyn nie mogę tego rysunku pokazać, zainteresowanych odsyłam więc do tekstu źródłowego. Wyniki w obszarze usuwania krwiaka oraz zapobiegania zesztywnieniu były na tyle obiecujące że inni badacze zaczęli przyglądać się szynie CPM, tym razem już w badaniach klinicznych.

 

Richmond (2) obserwował działanie CPM w pierwszym okresie po rekonstrukcji ACL (ACLR). Zaaplikował on pacjentom ćwiczenia na CPM przez 4 i 14 dni po operacji. Przeprowadził ocenę obrzęku, zakresu ruchu, zaniku mięśni w 14, 28 i 42 dniu po zabiegu. Nie znalazł żadnych różnic nie znajdując wskazań do stosowania szyny CPM po okresie szpitalnym.

 

Rosen (3) podzielił swoich pacjentów po ACLR na 3 grupy. W pierwszej stosował fizjoterapię i szybko wprowadzony ruch czynny. W drugiej podczas pobytu w szpitalu jego pacjenci przez 20 h dziennie używali szyny, po wyjściu ze szpitala przez 6 godzin dziennie 3 razy w tygodniu przez okres miesiąca. Trzecia grupa stosowała wczesny ruch czynny i CPM według schematu grupy 2. Ocena polegała na pomiarach zakresu ruchu i poziomu niestabilności i była przeprowadzona w 1 tygodniu oraz później co miesiąc, aż do pół roku po zabiegu. Autor nie stwierdził różnic pomiędzy grupami. We wnioskach ze swojego badania stwierdził, że szyna CPM nie jest przydatna u pacjentów po rekonstrukcji ACL i tylko niepotrzebnie podwyższa koszty leczenia.

 

Próbę oceny wpływu stosowania szyny CPM na poziom dolegliwości bólowych w fazie szpitalnej podjął Mc Carthy (4). Stosując CPM od pierwszego dnia po operacji stwierdził, że grupa ćwicząca na szynie nie różni się od nie ćwiczącej pod względem poziomu dolegliwości, ale przyjmuje mniej leków. Wyniki tego badania można przyjąć za ostrożną rekomendację do stosowania CPM w szpitalnej fazie leczenia. Oczywiście najbardziej wiarygodnym źródłem rekomendacji klinicznych są metaanalizy i przeglądy systematyczne piśmiennictwa.

 

W tym opublikowanym przez Smitha (5) analizowano wiele czynników na które zwrócili uwagę autorzy prac badawczych. Przegląd dotyczył zastosowania szyny CPM po ACLR. Pod uwagę brano wpływ na: poziom niestabilności, zakres ruchu, ból, ocenę funkcjonalną w odniesieniu do skal, obrzęk, poczucie pozycji stawu (propriocepcja), satysfakcję pacjenta, komplikacje, zmiany radiologiczne (choroba zwyrodnieniowa), komplikacje, zanik mięśni, długość pobytu w szpitalu. Autor zwrócił uwagę, że istotny wpływ pojawił się tylko wobec dwóch czynników. Szyna CPM miała negatywny wpływ na propriocepcję i pozytywny na samopoczucie pacjentów.

 

W cytowanych pracach nie znalazłem rekomendacji do stosowania szyny CPM po ACLR. Z uwagi na rozległość tematu nie poruszyłem takich zagadnień jak zabiegi na chrząstce stawowej, złamania stawowe, szycie łąkotek gdzie szyna CPM również jest zalecana……, ale to już temat na kolejny miniartykuł.

 

 

Bibliografia:

1. Continuous passive motion (CPM) : Theory and principles of clinical application; Shawn W. O'Driscoll, Nicholas J. Giori; Journal of Rehabilitation Research and Development Vol. 37 No. 2, March/April 2000 Pages 179—188;

2. Continuous passive motion after arthroscopically assisted anterior cruciate ligament reconstruction: comparison of short- versus long-term use;

Richmond JC, Gladstone J, MacGillivray; J Arthroscopy. 1991; 7(1):39-44.

3. The efficacy of continuous passive motion in the rehabilitation of anterior cruciate ligament reconstructions; Rosen MA, Jackson DW, Atwell EA; Am J Sports Med. 1992 Mar-Apr; 20(2):122-7

4. The effects of immediate continuous passive motion on pain during the inflammatory phase of soft tissue healing following anterior cruciate ligament reconstruction; McCarthy MR, Yates CK, Anderson MA, Yates-McCarthy JL;J Orthop Sports Phys Ther. 1993 Feb; 17(2):96-101.

5. The efficacy of continuous passive motion after anterior cruciate ligament reconstruction: A systematic review; Toby O. Smith, Leigh Davies; Physical Therapy in Sport, 2007-08-01, Volume 8, Issue 3, Pages 141-152

ZASTOSOWANIE SZYNY CIĄGŁEGO RUCHU BIERNEGO

07 maja 2020
Dzisiaj temat dla fizjoterapeuty ważny, a często w związku z natłokiem wiedzy którą chcemy przyswoić zepchnięty na plan dalszy. Mowa o badaniach obrazowych. Ja szczęśliwie na początku mojej pracy znalazłem
15 marca 2020
  Jak doskonale wiemy, każdy uraz ma swój moment w rocznym kalendarzu. Obserwując to, co dzieje się w sklepach w ostatnich dniach myślę sobie, że teraz jest pora na zerwania ścięgna
10 lutego 2020
Nie taki pas straszny jak go malują – o ortezach lędźwiowych słów kilka Pierwsze informacje i wskazówki o tym jak używać brzusznego pasa stabilizującego dostałem już bardzo dawno temu, jeszcze
30 stycznia 2020
“Kolano skoczka” jako problem diagnostyczny i terapeutyczny?! Skądże! A może jednak? W swojej pracy wielokrotnie spotykałem się i dalej spotykam z terminem “kolano skoczka”. Dlaczego mówię, że z terminem? Z

POZOSTAŁE ARTYKUŁY

SKOMENTUJ TEN ARTYKUŁ

07 maja 2020
Dzisiaj temat dla fizjoterapeuty ważny, a często w związku z natłokiem wiedzy którą chcemy przyswoić zepchnięty na plan dalszy. Mowa o badaniach obrazowych. Ja szczęśliwie na początku mojej pracy znalazłem
15 marca 2020
  Jak doskonale wiemy, każdy uraz ma swój moment w rocznym kalendarzu. Obserwując to, co dzieje się w sklepach w ostatnich dniach myślę sobie, że teraz jest pora na zerwania ścięgna
10 lutego 2020
Nie taki pas straszny jak go malują – o ortezach lędźwiowych słów kilka Pierwsze informacje i wskazówki o tym jak używać brzusznego pasa stabilizującego dostałem już bardzo dawno temu, jeszcze
30 stycznia 2020
“Kolano skoczka” jako problem diagnostyczny i terapeutyczny?! Skądże! A może jednak? W swojej pracy wielokrotnie spotykałem się i dalej spotykam z terminem “kolano skoczka”. Dlaczego mówię, że z terminem? Z

POZOSTAŁE ARTYKUŁY

SKOMENTUJ TEN ARTYKUŁ

Autor: Adam Bronikowski

INFO@WIEDZAWRUCHU.PL

X

Copryright © 2020 | Wiedza w Ruchu | Wszelkie prawa zastrzeżone - create by Mainet.pl

Zapisuje się do newslettera, i wyrażam zgodę na przesyłanie na mój adres e-mail informacji o nowych artykułach, jednocześnie

akceptując politykę prywatności.

Zapisuje się do newslettera, i wyrażam zgodę na przesyłanie na mój adres e-mail informacji o nowych artykułach, jednocześnie akceptując politykę prywatności.

NEWSLETTER

ZNAJDŹ NAS NA:


| Copryright © 2019 | Wiedza w Ruchu | 

Wszelkie prawa zastrzeżone - create by Mainet.pl